El Calig

Author(s)	Andrea Lodovichetti
Genre(s)	Poesia

T'còrgi sól a 'na cert'óra
che te chiàma, da vicìn
a fàt alsà e mandàt de fora
a respiràn un cuncinìn.

Si cnósci él mâr, se sìa de Fàn
é1 senti drénta tél prufónd
pù avé diéč, trenta, cent'ànn:
lù t'abràcia sènsa scónt.

Dai, adè móvte, che t'àspèta:
mét i guànt e 'na sciarpéta.
Da per te, o in cumpagnìa
vàj incóntre e strégnle fòrt.

Én impòrta, in fónd, du sìa
tél teràs, al bar, giù 'l pòrt
âpra el còr e niènt de più:
a tut él rèst ce pensa lù.

Fàl entrà drénta de te
dàle mànich su... tél coll
mòvte apéna, fìn a che
t'senti tùt mòrbid e móll.

Resta férm e dòp d'un po
é1 senti a dìt "ecco, ce so'..."
Èn per lù'ste quàter rìgh:
quant'me piàč quànt cè él calìg.